P. Theo van den Hout (+)

6 augustus: Gedaanteverandering op de berg Thabor

Vruchten en Fruit

In de periode van de zomervakantie ligt in het westen het kerkelijk-liturgisch leven wat stil, op enkele bedevaartsoorden na. Wel is er het Feest van Maria Hemelvaart (15 augustus), maar dat heeft niet overal meer die glans van vroeger.

Een argeloze vakantieganger die echter naar het oosten trekt, met name het christelijk oosten, kan tot zijn of haar grote verbazing in een serie kerkelijke feesten terechtkomen. Het bestaan er van kan voor velen een verrassing zijn, zelfs voor de met het kerkelijk leven niet onbekende bezoeker.

Zo is er naast het juist genoemde feest niet alleen ook nog de feestdag van de profeet Elias, maar ook nog het feest van de Gedaanteverandering van onze Heer Jezus Christus op de berg Thabor.

Dat de betrokken toeristen dan ook nog eens in de war kunnen geraken vanwege het verschil van de kerkelijke kalenders, zal ik verder maar niet uitleggen.

Over het feest van Gedaanteverandering heeft de evangelist Mattheus geschreven (Mt.17,2-9).

Jezus neemt drie van zijn leerlingen mee naar de berg Thabor. Deze leerlingen zouden Hem mogen zien en ervaren als God. Zo zouden ze een ondersteuning krijgen in hun geloof in Jezus Christus, in Zijn leer en in Zijn werken. Want enige tijd later zullen ze dat geloof hard nodig hebben, als Jezus zal gaan lijden en sterven -maar evenwel ook verrijzen- voor onze verlossing.

De apostelen zien Christus samen met Mozes en Elias.

Samen met Mozes: Want Mozes is de voorafbeelding van Christus; Mozes heeft het joodse volk gered en verlost uit de slavernij van Egypte en geleid tijdens de tocht door de woestijn.

Ook heeft hij het volk van Israƫl de Wet gegeven.

Zo is Mozes de voorafbeelding van Jezus Christus, Die ons verlost heeft uit de zonde en ons de nieuwe wet van God heeft gegeven; de boodschap van die wet vinden we neergelegd in de Evangelies en in de andere geschriften van het Nieuwe Testament.

Ook Elias is bij de verschijning.

Elias is een van de grote profeten, die gestreden heeft tegen de afgod Baal (de God der aarde) en tegen andere afgoden. Hij heeft gepleit voor de ware godsdienst, de ware, Ene God.

Het feest werpt ook al een blik vooruit naar het feest van het H. Kruis, het feest van Kruisverheffing.

Daarom komt in de vespers -het kerkelijk avondgebed- het volgende gezang voor:

Toen de tijd van Uw Kruis gekomen was,
werd de berg in de hemel veranderd, o Heer.
Een wolk beschutte U als een tent.
De Vader getuigde over U in heerlijkheid
voor Petrus, Jacobus en Johannes
die ook bij U zouden zijn toen Gij verraden werd,
opdat zij na het aanschouwen van Uw wonderen
niet door Uw lijden zouden wankelen.
Maak ons waardig in vrede Uw lijden te aanbidden,
door Uw grote barmhartigheid.

Het feest dient dus ter ondersteuning van ons geloof.

De apostel Paulus schrijft dat ook in de epistellezing van de dag:

Ons geloof berust niet op mooie verhaaltjes,
maar op de boodschap van Jezus Christus,
Die spreekt als de Zoon van God.

Christus is de Zoon van God, want zo zegt de leerling en apostel Petrus:

Ik heb hem in Zijn grootheid en heerlijkheid gezien.
God de Vader gaf aan Christus alle heerlijkheid
toen Hij sprak: Dit is Mijn Zoon, luister naar Hem!

De verheerlijking op de Thaborberg dient ook om ons er aan te herinneren, dat zij die goed leven en in geloof, deel zullen hebben aan de goddelijke heerlijkheid:

Op de berg zijt Gij verheerlijkt, Verlosser
in het bijzijn van de eersten der apostelen.
Gij hebt geschitterd in de luister van Uw heerlijkheid,
om ons te tonen hoe zij die zich onderscheiden door hun deugd,
deel mogen hebben aan de goddelijke heerlijkheid.
Mozes en Elias spraken met Christus en toonden Hem
als de Heer van levenden en doden, omdat Hij God is,
Die ook eertijds gesproken heeft door de Wet en de Profeten.
De stem van de Vader gaf getuigenis over Hem
vanuit de lichtende wolk: Luistert naar Hem
Die door Zijn Kruis de hel heeft beroofd
en het eeuwige leven aan de gestorvenen heeft geschonken.

Het is een mooi gebruik dat op het einde van de Liturgie vruchten en fruit worden gezegend, als teken van Gods goedheid. We zijn er aan gewend in de winkel altijd fruit te kunnen kopen. Maar als we er even over nadenken, is het voor gelovige mensen duidelijk: God is goed voor ons, Hij zorgt voor ons.

Anderen werken daaraan mee door hun hard labeur, het is ook goed om aan hen te denken.