Mgr. Roger Gryson
Derde vastenzondag: zondag van het H. Kruis
Brief van de Apostel Paulus aan de
Hebreeën 4:14-5:6
Want elke hogepriester wordt genomen uit de mensen
en aangesteld voor de mensen, om hen te vertegenwoordigen bij God, om gaven
en offers op te dragen voor de zonden. Hij is in staat onwetenden en
dwalenden geduldig te verdragen, omdat hij ook zelf aan zwakheid onderhevig
is; daarom moet hij, als hij offers voor de zonden opdraagt, evengoed aan
zichzelf denken als aan het volk. En niemand kan zich die waardigheid
aanmatigen; men moet evenals Aäron door God geroepen worden.
Zo heeft ook Christus niet zichzelf de eer van het
hogepriesterschap toegekend; dat heeft God gedaan, die Hem zei: Mijn Zoon
ben jij, Ik heb je vandaag verwekt. Zoals Hij ook elders zegt: Jij bent
priester voor eeuwig, op de wijze van Melchisedek.
Evangelie: Mc 8,34-9,1
Hij riep de menigte met de leerlingen bij zich en
zei tegen hen: 'Als iemand achter Mij aan wil komen, laat hij dan met
zichzelf breken, zijn kruis opnemen en Mij volgen. Want wie zijn leven wil
redden, zal het verliezen. Wie zijn leven verliest vanwege Mij en de goede
boodschap, zal het redden. Want wat baat het een mens heel de wereld te
winnen maar zichzelf schade toe te brengen? Want wat kan een mens geven in
ruil voor zichzelf? Want wie zich schaamt voor Mij en mijn woorden temidden
van deze overspelige en afvallige generatie, over hem zal ook de Mensenzoon
zich schamen wanneer Hij, bekleed met de heerlijkheid van zijn Vader, komt
met de heilige engelen.'
Ook zei Hij hun: 'Ik verzeker u, er zijn er hier die
de dood niet zullen proeven voordat ze hebben gezien dat Gods koninkrijk met
kracht gekomen is.'
Broeders
en zusters,
In
het Evangelie van vandaag nodigt Jezus diegenen die zijn volgelingen willen
zijn uit, hun kruis op te nemen. Zou dat betekenen dat, om discipelen van
Jezus te zijn, wij zouden moeten wensen om te lijden? Zeker niet! Heel zijn
leven lang heeft Jezus tegen het lijden gevochten en geprobeerd allerlei
pijn te verlichten. Men moet het vervolg van de tekst lezen, waar Jezus
uitlegt wat hij wil zeggen. Degene die zichzelf zoekt, die in alle dingen
zijn plezier beoogt, zijn winst, zijn voordeel, die zal misschien ”in het
leven“ slagen, zoals men zegt, maar hij zal niet slagen in zijn leven. Ten
slotte zal hij teleurgesteld worden. Hij zal misschien wel blikken vol
afgunst krijgen, maar hij zal geen vrienden krijgen, in ieder geval geen
echte vrienden, alleen hovelingen en vleiers met bijbedoelingen, die hem bij
de eerste tegenslag als een steen zullen laten vallen. En hij zal ten slotte
alleen staan tegenover zichzelf en in tragische eenzaamheid verzinken.
Daarentegen zal degene die, naar het voorbeeld van Jezus, zijn leven voor de
anderen geeft, dat wil zeggen hij die in zijn levenskeuze eerst aan de
anderen denkt, hij die zoekt geluk te zaaien rondom zich, die zal het
echte geluk vinden, want er is meer geluk in het geven dan in het
krijgen.
De
hele moderne mentaliteit die ons omgeeft en die onbewust onze reacties beïnvloedt,
spreekt ons over ontplooiing, plezier, vrijheid, creativiteit, genot.
Iedereen moet zijn eigen leven leiden zoals hij wil, „het is verboden te
verbieden“. Jezus wijst ons een andere weg. Zijn echtgenote of echtgenoot
trouw blijven en liefhebben tot het einde toe. Zinvol broederlijk delen met
anderen, wanneer alles ons ertoe aanzet om voor zichzelf te spenderen of te
accumuleren. Eerlijk blijven in een economische wereld die geen andere wet
kent dan die van de jungle, waar de sterke de zwakke verplettert. Aan
degenen kunnen vergeven die ons kwaad willen doen. De moed hebben om te
verklaren voor Jezus te kiezen in een ongelovige of zelfs spottende wereld.
Dat is het wat bedoelt wordt met “zijn kruis opnemen” en Christus
navolgen.
Natuurlijk
zal iedereen vroeg of laat, in zijn leven, geconfronteerd worden met het
kruis in een andere zin, dat wil zeggen het lichamelijke of geestelijke
lijden. In het licht van het kruis van Christus, waarvan wij weten dat zij
een etappe is geweest op de weg van de herleving, krijgt dit lijden een
andere zin. Wij kunnen zeker zijn dat God in dergelijke omstandigheid ons
niet laat vallen, dat Hij tijdens deze moeilijke momenten aan onze zijde
blijft staan. Als wij overtuigd zijn van Zijn trouw en blijven open staan
voor Zijn genade, zullen wij niet aan ontmoediging ten onder gaan, want de
vlam van de hoop in ons hart zal blijven branden. En ten slotte, zullen wij
ontdekken dat die beproeving ons sterker heeft gemaakt en ons heeft laten
groeien. Want er is geen kruis dat niet op een verrijzenis uitloopt.